Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Duo Reges: constructio interrete. Si id dicis, vicimus. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;

Sed quamquam negant nec virtutes nec vitia crescere, tamen utrumque eorum fundi quodam modo et quasi dilatari putant.
Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;
Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?

Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?
Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens.
Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.

Sullae consulatum?: Ut aliquid scire se gaudeant?
Bork: Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam.
Hic ambiguo ludimur.: Etiam inchoatum, ut, si iuste depositum reddere in recte factis sit, in officiis ponatur depositum reddere;

Sin autem summa voluptas est, ut Epicuro placet, nihil
dolere, primum tibi recte, Chrysippe, concessum est nihil
desiderare manum, cum ita esset affecta, secundum non recte,
si voluptas esset bonum, fuisse desideraturam.

Nos commodius agimus.

Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Zenonis est, inquam, hoc Stoici.

Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;

Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Avaritiamne minuis?

Primum enim, si vera sunt ea, quorum recordatione te gaudere dicis, hoc est, si vera sunt tua scripta et inventa, gaudere non potes.